ZŁAMANIE OBOJCZYKA U NIEMOWLĄT – CZY JEST SIĘ CZYM MARTWIĆ?

Z TEGO ARTYKUŁU DOWIESZ SIĘ:

• Kiedy dochodzi do złamania obojczyka?
• Jak zdiagnozować złamanie?
• Jak pomóc dziecku ze złamanym obojczykiem?

Obojczyk jest jedną z najczęściej uszkadzanych kości podczas porodu. Częstość złamań obojczyka u noworodków wynosi od 0,2% do 10% w zależności od literatury. Przyczyna tego stanu nie została dokładnie poznana. Czy słysząc, że nasze dziecko ma złamany obojczyk jest się czym martwić? Postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule. 

CO TO JEST ZŁAMANIE OBOJCZYKA I JAK DO NIEGO DOCHODZI U NOWORODKA?

Złamanie obojczyka jest najczęstszym urazem jakiego doznają noworodki podczas porodu. Większość złamań obojczyka występuje u zdrowych noworodków po porodzie niepowikłanym, a zatem jest to uraz nieprzewidywalny. Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko złamania obojczyka obejmują: duże rozmiary noworodka np. obwód głowy, utknięcie ramienia noworodka podczas porodu, wąski kanał rodny lub użycie narzędzi wspomagających poród. Złamania obojczyka mogą być przemieszczone lub nieprzemieszczone. Te ostatnie mają łagodniejszy przebieg. Zgodnie z literaturą częściej dochodzi do złamań w przypadku porodu naturalnego, ale poród przez cesarskie cięcie nie chroni przed złamaniem w 100%.

JAK TO ZDIAGNOZOWAĆ?

Złamanie najczęściej jest wykrywane w szpitalu, gdy dziecko zostanie zbadane wkrótce po urodzeniu. Charakterystycznymi objawami jest tkliwość i ból, trzeszczenie oraz asymetryczny odruch Moro. W celu potwierdzenia złamania można wykonać zdjęcie rentgenowskie. W niektórych przypadkach złamanie jest tak łagodne, że nie zostaje zdiagnozowane.

CO MOŻNA Z TYM ZROBIĆ?

Ponieważ w większości przypadków złamania obojczyka u noworodków ustępują samoistnie bez długotrwałych powikłań zwykle nie jest wymagane żadne leczenie. Jednak rodzice mogą być poinstruowani o prawidłowej pielęgnacji i większej ostrożności. Niejednokrotnie po wygojeniu złamania potrzebna jest konsultacja z fizjoterapeutą.

DLACZEGO?

W przypadku złamanego obojczyka, po stronie uszkodzonej pojawia się ból podczas ruchów ręką i obciążania. Rodzice mogą zauważyć, że dziecko:

– niechętnie wyciąga obie ręce przed siebie (pojawia się preferencja do używania jednej ręki), unika poruszania ramieniem ze względu na ból,

– broni się przed pozycją podporu na brzuchu, często reaguje płaczem jeśli położymy je na brzuchu,

– odruch Moro jest asymetryczny albo bardziej zaznaczony na jedną stronę.

Wyżej wymienione objawy mogą wpłynąć na prawidłowy rozwój ruchowy i odbieranie bodźców sensorycznych. Będą one docierały głównie z jednej (tej nieuszkodzonej) strony ciała i będą wpływać na utrzymywanie się asymetrii.